Video-fundur (tölum saman) á morgun fimmtudag.

Sælir drengir. 

Ætlum að (reyna) að hafa video-fund á morgun kl 17:00 þar sem allir í 4. flokk geta verið með. Þið farið inn á zoom.us og þar inn á join a meeting og þar eruð þið beðnir um ID numer(níu stafir þrír stafir og bil og þrír stafir og bil og síðustu þrír) og password. Ég set þessi númer inn á bloggið 16:56 á morgun fimmtudag. Eftir að þið eruð búnir að setja tölurnar inn eruð þið með á fundinum.

kv Freyr,Viktor og Einar

Æfing mánudag

Upphitun: 10 mín

Æfing 1.

Hreyfiteygjur

Skokkað frá endalínu að vítateig.

Hælar í rass,hnélyftur,snúa höndum,valhopp,krossa fætur,hliðarskref,varnarskref..... 

Æfing 2.   10 mín

Fyrirbyggjandi æfingar.

Vera fyrir framan línu á vellinum.

Hoppa yfir línuna og gera 10 x:

-Jafnfættis og lenda á öðrum fæti

-hliðar á hægri

-hliðar á vinstri

-framstig

-hliðarstig

-hnébeygja

 

Æfing 3: 15 mín

Rekjaboltan frá endalínu að vítateig.

t.d.

-með rist

-innanfótar hægri,vinstri

-taka snúninga á leiðinni

-rekja hann á hlið draga boltan vinstri,hægri,

-aftur á bak

-og eitthvað sem þér dettur í hug

Æfing 4.

Sendingar 25 metrar á milli

-fastar innanfótar

-háar með rist

-láta boltann skoppa fyrir framan ykkur og senda háan yfir.

Niðurlag:

Teygja vel og ræða saman um æfinguna en virða tveggja metra regluna.

kv Freyr,Einar og Viktor

Fjögur aðalatriði varnarleiksins

 

Pressa  -  Völdun -  Gæsla+tæklun  -  Hvernig á að leika gegn sóknarpressu?

Pressa.

1. Hvenær á varnarmaður að fara á móti sóknarmanni ?

Hraði varnarmannsins hefur mikla þýðingu og ekki síður ákvörðun hans hvenær hann hleypur af stað, (að lesa leikinn).

            Rétta andartakið er að hlaupa af stað rétt áður en knötturinn er sendur og meðan knötturinn er á leiðinni getur varnarmaðurinn hlaupið án áhættu.

 

2. Hverning fer varnarleikmaður á móti sóknarleikmanni ?

Það er fjögurra kosta völ:

1. Að komast inn í sendingu, (stela knetti) besti kosturinn.
2. Návígi (tæklun)

Varnarmaður fer í návígi um leið og mótherjinn tekur á móti knettinum. Mikilvægt er að hlaupa hvorki of hratt né of langt.

c.Ef andstæðingurinn nær valdi á knettinum.

1. Þá þarf að pressa hann það stíft að hann geti ekki snúið sér við. Varist að brjóta á mótherjanum í þessari stöðu.
2. Ef andstæðingur nær valdi á knettinum og er búinn að snúa sér við á varnarmaðurinn að vera þar sem hann getur pressað knatthafa út að hliðarlínu eða miðju.
3. 3. Þegar varnarmaður pressar knatthafa er mikilvægt að líkamstaðan sé rétt. Það er nauðsynlegt að snúningurinn verði  90° en ekki 180° og að jafnvægi sé gott. Leikmaður sem snýr sér við um 180° er alltaf u.þ.b. einum metra á eftir fyrstu 5 metrana.
4. d. Það er mikilvægt að varnarleikmaðurinn sem pressar knatthafa standi í fæturnar og noti rennitæklun sem minnst. Sú staða getur hins vegar komið upp að varnarleikmaður verði að nota rennitæklun:
5. a. Þegar andstæðingurinn er kominn aleinn inn fyrir vörnina.
6. b. Þegar andstæðingurinn er nálægt hliðarlínu eða endalínu. Þá hefur varnarleikmaðurinn tíma til að standa upp og samherjar hans fá einnig tóm til að komast í betri stöðu.

Góður varnarleikmaður reynir að nota rennitæklingar sem minnst.

Völdun.

Mikilvægt er að sé sem pressuna annast sé alltaf valdaður.

1. Fjarlægð við völdun: Hún ætti að vera um það bil 3-6 metrar.

a.Takmarka þarf tíman og athafnasvæði sóknarleikmannsins.

b.Sá sem völdunina annast grípur um leið inn í ef knatthafi kemst framhjá sínum manni.

Algengasti gallinn hjá þeim sem valdar er að:

a.Hann er of nærri, þannig að fljótur sóknarleikmaður getur komist framhjá báðum varnarleikmönnum með því að senda knöttinn langt fram.

1. b. Hann er of langt frá, þannig að knatthafi fær góðan tíma áður en hann mætir varnarleikmanninum sem valdar.

 

Sá sem valdar verður að hafa eftirfarandi í huga þegar hann metur fjarlægðina:

1. Staðsettningu sinna varnarleikmanna.
2. Hæfileika sóknarleikmannsins.
3. Hvar á vellinum sóknarleikmaðurinn er.

 

Gæsla + tæklun.

Vera ávallt markmegin við mótherja. Það er nauðsynlegt að hafa eftirfarandi í huga:

1. Verið alltaf nær eigin marki en mótherji.
2. Verið í réttri línu frá eigin marki
3. Blátt bann er lagt við því að hleypa sóknarleikmanni inn fyrir sig.
4. Fyrsta skilyrði þess að geta stöðvað sóknarleikmann er að vera réttu megin við hann. Annað skylirði er að hafa alltaf knöttinn og mótherjan í sjónmáli.
5. Mikilvægt er að vita hvað er að gerast fyrir framan þig og ekki síður fyrir aftan þig.

 

 Hvernig á að leika knetti gegn sóknarpressu?

Sóknarleikmenn eru alltaf viðbúnir ef varnarleikmönnum mistekst að koma knettinum burtu af mestu hættusvæðinu, þess vegna er varnarmönnum mikilvægt að hafa eftirfarandi í huga þegar vörnin er ekki í jafnvægi.

• Að vera fyrstur að knettinum.
• Að spyrna hátt.
• Að spyrna langt
• Að spyrna út til hliðar.

Æfing fyrir tvo saman - um helgina

Þetta er hugsað fyrir þá sem vilja fara saman og æfa, en aðlatriðið er að fara að hlaupa eða hjóla og leika sér með bolta bæta tæknina. Kemur ný æfing á mánudag.

Upphitun: 10 mín

Æfing 1.

Tveir saman með einn bolta. Senda á milli sín fram og til baka þvert á völlinn í 6. mínútur.

Æfing 2.   5 mín

Vaxandi hlaup þvert á völlinn upp í 70 % 4 ferðir.

 

Æfing 3.   10 mín

Fyrirbyggjandi æfingar.

Vera fyrir framan miðlínu.

Hoppa yfir línuna og gera 10 x:

-Jafnfættis og lenda á öðrum fæti

-hliðar á hægri

-hliðar á vinstri

-framstig

-hliðarstig

-hnébeygja

 

Æfing 4: 15 mín

Tveir saman með einn bolta, gera 2 reiti 5x5 og 15 m á milli reita senda

háa sendingu á milli og taka við boltanum inn í reitnum. Gera svo keppni þannig að ef þið getið tekið á móti boltanum án þess að missa boltan út fyrir reitinn fáið þið eitt stig.

Niðurlag:

Teygja vel og ræða saman um æfinguna en virða tveggja metra regluna.

kv Freyr,Einar og Viktor

Æfingar - fyrir þá sem vilja

Þolæfing:

Það þarf að hita upp fyrir átökin.

Veldu eina af þessum æfingum.

30-40m sprettir í garðinum.
6-8 sprettir á max ákefð, 2 sett, hvíla í 2mín milli setta.

25-35m sprettir upp brekku.
6-8 sprettir á max ákefð, 2 sett, hvíla í 2mín milli setta.

45/15 útihlaup eða á hjóli.
Hlaupa í 45sek á max ákefð, skokka í 15sek. 
5x5mín, hvíla í 2mín á milli setta.

Leikstöður - fróðleikur til lesa

Staðsetningar á velli

Lesa vel yfir og læra þetta fyrir sumarið 2020 og framtíðina

 

Leikstöðum er oft skipt í þrennt, þ. e. varnarmenn, miðvallarleikmenn og sóknarmenn (staða markvarða er yfirleitt utan flokkunarinnar).  Flokkun þessi er þó ekki einhlít og getur skarast (jafnvel riðlast) eftir því hvaða leikkerfi leikið er hverju sinni (4-3-3, 4-4-2 o. s. frv.).  Hér fara hins vegar helstu atriði sem hafa þarf í huga í ljósi umræddrar flokkunar.  Atriði þessi taka að nokkru mið af ungum iðkendum, en eiga við um alla aldurshópa, á öllum stigum knattspyrnunnar.  Þau geta enn fremur átt við um sjö manna lið.

 

Varnarmenn

(miðverðir, fríherjar og bakverðir)

 

Flest lið leika með fjóra menn í vörn.  Meginmarkmið með varnarleik er að stöðva sóknaraðgerðir mótherjanna, þ. e. koma í veg fyrir að þeir geti nálgast markið og að þeir skori.  Góður varnarmaður þarf að hafa fleira til brunns að bera að vera „stoppari“ og sterkur í stöðunni maður gegn manni.  Leikskilningur og hraði eru atriði sem skipta hann afar miklu.  Varnarmann þurfa enn fremur að hafa góða knatttæki og sendingafærni og þeir þurfa að geta stutt við sóknarleik liðs síns.  Það er því að nokkru úreltur hugsunarháttur að góður varnarmaður þurfi annaðhvort að vera stór eða fljótur, því hann getur unnið hvoru tveggja upp með góðri knatttækni, góðum leikskilningi og hugarfari sínu.   

   Færni í að halda knettinum innan liðs, ekki síst aftarlega á vellinum, er stór þáttur í nútímaknattspyrnu.  Um leið og varnarmaður hefur ekki færni til að halda knetti gefur það mótherjanum færi á að vinna knöttinn framarlega á vellinum og beita skyndisóknum.  Varnarmenn ættu ekki síst frá unga aldri að leggja áherslu á að ná færni í að leika knattspyrnu með fáum snertingum með góðum hraða.       

   Varnaðarmaður þarf að eiga gott samstarf við markvörð sinn og gagnkvæmt.  Það er því brýnt að slík atriði séu þjálfuð og fari að nokkru eftir fyrirframákveðnu skipulagi.  Því betur sem varnarmenn þekkja markvörð sinn, og gagnkvæmt, þeim mun betri varnarleik leikur liðið. 

   Fyrsta snerting og móttaka knattar er varnarmanni mikilvæg, hvort heldur sem knötturinn kemur lágur eða hár í átt að honum.  Fyrsta hugsun varnarmanns ætti ávallt að vera sú að missa hann ekki með fyrstu snertingu til mótherjans, enda gefur það færi á skyndisóknum.  Þegar knötturinn kemur í átt að varnarmanni ætti hann ávallt að horfa á knöttinn, en um leið hafa eins mikla yfirsýn yfir eins og stóran hluta vallarins og hann getur.  Varnarmaður ætti til að mynda sjaldan eða aldrei að snúa baki í mark mótherjanna.  Á það enn fremur við þegar að varnarmaður fær knöttinn frá samherja, t. d. frá markverði.  Er þá best fyrir varnarmann að snúa þannig að hann hafi sem besta yfirsýn yfir völlinn og í átt að marki mótherjanna.  Þegar knötturinn kemur í átt að varnarmanni og hann sér að hann á ekki möguleika á að ná til hans, t. d. vegna þess að sóknarmaður mótherjanna er á milli, þarf varnarmaðurinn að vera eins nálægt mótherjanum og hægt er, en um leið á hann ekki víkja frá að horfa á knöttinn.  Varnarmaður ætti að hafa fyrir reglu að vera svo nálægt mótherjanum að hann (mótherjinn) fái aldrei tækifæri eða rými til að snúa með knöttinn.      

   Þegar liðið hefur knöttinn framarlega á vellinum þurfa varnarmenn yfirleitt að sækja fram sjálfir, ekki síst til að aðstoða félaga sína í sóknarleik.  Í nútíma knattspyrnu taka varnarmenn, þá ekki síst bakverðir, virkan þátt í sóknarleik liðs.

   Þegar varnarmaður lendir í þeirri stöðu að sóknarmaður skeiðar með knöttinn í átt að honum ætti hann að hafa tvennt í huga.  Í fyrsta lagi að reyna hægja á sóknarmanninum, annaðhvort með því að vísa honum í átt frá markinu eða með því að vísa honum yfir á „veikari fótinn“.  Þetta gerir varnarmaður með því að vera á táberginu, halla sér aðeins fram og standa skáhallt að mótherjanum með annan fótinn aðeins framar en hinn, tilbúinn að hreyfa sig í þá stefnu sem mótherjinn fer.  Varnarmaður ætti að hafa í huga að langflestir knattspyrnumenn eru „réttfættir“ og ætti að haga grunnstöðu sinni í samræmi við það, sbr. framangreint, með vinstri fótinn aðeins framar.  Í öðru lagi þarf varnarmaður að vera þolinmóður og ekki „selja sig“ mótherjanum.  Varnarmaður þarf ávallt að vera reiðubúinn að tækla í þessari stöðu.  Sóknarmönnum þykir erfitt að leika gegn varnarmönnum sem hafa þessi grunnatriði á hreinu.  Varnarmaður ætti hins vegar aldrei að tækla nema vera viss um að hann ætli að ná til knattarins.  Að öðrum kosti geta meiðsl hlotist af og leikmaður fengið dæmt á sig leikbrot.  Með þessu er þó ekki verið að segja að varnarmaður eigi ekki að reyna ná til knattarins þegar 50-50 líkur eru á að það takist.  Varnarmaðurinn þarf hins vegar að hafa á hreinu, að hann ætli að ná til knattarins.

   Þegar knötturinn kemur í átt að varnarmanni inni í eigin vítateig ætti fyrsta hugsun varnarmannsins að vera sú að koma knettinum í burtu, enda eru flest mörk í knattspyrnu skoruð af því svæði.  Heppilegasta leiðin til þessa er að spyrna eða skalla knöttinn skáhallt frá markinu eða aftur fyrir endamörk, fremur en beint út frá markinu.  Ef varnarmaður er undir pressu og er í minnsta vafa ætti hann að spyrna knettinum út af og þannig að vinna tíma fyrir lið sitt til að stilla upp í varnarleik.  Þetta er oft og tíðum ekki fögur knattspyrna, en hún getur verið árangursrík. 

   Varnarmaður á ávallt að bjóða sig að fá knöttinn þegar færi gefst og þannig taka þátt í sóknarleik liðs síns.  Þegar lið hans hefur knöttinn á hann enn fremur að búa til rými með fríhlaupi, annaðhvort fyrir sjálfan sig eða samherja sína.  Varnarmaður verður þó ávallt að gæta varkárni í þessu, því ef lið hans missir knöttinn verður hann að vera tilbúinn að gæta mótherjans.  Nútíma varnarmaður er óhræddur við að færa knöttinn fram, enda getur slíkt verið sterkt vopn og ruglar gjarnan mótherjann í ríminu.  Ungir varnarmenn ættu að gera eins mikið af þessu og hægt er, því þetta eykur færni þeirra og sjálftraust.  Samherjar varnarmannsins verða hins vegar ávallt að hafa í huga að þegar varnarmaður gerir þetta verður einhver, helst miðvallarleikmaður, að detta niður í stöðu varnarmannsins.       

   Í varnarleik er völdun mikilvæg og þegar samherji varnarmanns lendir í stöðunni maður gegn manni þarf varnarmaðurinn að hafa völdun í huga, ef ske kynni að sóknarmaður mótherjans taki samherjann á.  Heppilegast er að valda samherja með því að standa um það bil þrjá metra fyrir aftan hann, skáhallt, þannig að unnt sé að lesa hvað mótherjinn ætlar að gera.  Hjá mörgum hinna stærri og betri liða er þessi þáttur gríðarlega vel skipulagður, þar sem leikið er eftir kerfi með gagnkvæmri völdun.

   Hlutverk varnarmannsins er fjölbreytt og hann hefur ýmsum skyldum að gegna bæði í sókn og vörn.  Til einföldunar ætti varnarmaður ætti ávallt að muna að þegar lið hans hefur knöttinn er það að sækja, en um leið og það missir knöttinn er það að verjast.         

 

 

Staðsetningar á velli

Lesa vel yfir og læra þetta fyrir framtíðina

 

Miðvallarleikmen

(varnartengiliðir, innherjar, sóknartengiliðir og útherjar)

 

Miðvallarleikmenn eru á bilinu þrír til fimm, eftir því hvaða leikkerfi leikið er.  Iðulega fer leikur miðvallarleikmanna fram á miðsvæði vallarins og eftir atvikum eftir „vængjum“ vallarins.  Hlutverk miðvallarleikmanna er bæði stuðningur við sóknar- og varnarmenn liðsins.  Ýmist er hlutverk þeirra að vinna knöttinn á miðsvæðinu eða að dreifa samleik liðsins út frá miðsvæðinu.  Miðvallarleikmenn þurfa því að hafa góða aðlögunarhæfni og vera fjölhæfir, enda er meginhlutverk þeirra hvorki sóknarleikur né varnarleikur.

   Í flestum liðum eru að minnsta kosti tvær týpur miðvallarleikmanna.  Annars vegar þeir sem eru sterkir á knöttinn, geta haldið honum og hafa góða sendingarfærni.  Stundum eru þessir leikmenn sagðir hinir „hugsandi“ leikmenn því þeir eru sífellt að skapa eitthvað inni vellinum, þá einkum fyrir sóknarmenn liðsins.  Hins vegar eru það þeir „sterku“ eða þeir sem einkum skila varnarhlutverki og eru í sífellu að vinna hið óeigingjarna starf í þágu varnarvinnu liðsins.

   Fyrsta forgangsverkefni hvers miðvallarleikmanns er að aðstoða við varnarleik liðsins, einkum á fyrstu 15 mínútum leiksins.  Þetta er sá tími sem tekur að lesa mótherjann, styrkleika hans og veikleika.  Á þessum leikkafla er brýnt að miðvallarleikmaður sé eins hreyfanlegur og hjálplegur samherjum sínum og nokkur kostur er.

   Þegar miðvallarleikmaður verst mótherja er afar brýnt að hann reyni að hreyfa sig þannig að mótherji, sem hefur knöttinn, hafi eins lítið pláss og unnt er.  Gott getur verið að halda stöðu sinni eftir föngum, reyna að setja pressu á mótherjann og þannig auka líkurnar á að hann geri mistök.  Brýnt er að miðvallarleikmaður sé ávallt með á hreinu hvað sé ætlast til af honum varnarlega, t. d. hvort hann eigi að leika varnarleik maður á mann eða eftir svæðum.  Í hvorri varnaraðferðinni sem leikinn er verður miðvallarleikmaður að hugsa „varnarlega“ þegar mótherjinn hefur knöttinn.

   Meðan á leiknum stendur mun knötturinn ganga marka á milli, fram og til baka.  Það er því mikilvægt fyrir miðvallarleikmann að tímasetja hlaup sín vel og nota allar „dauðar stundir“ leiksins til að hvílast.  Slíkt róar taugarnar, gefur leikmanni betri tíma til að hugsa, minnkar líkur á mistökum og gefur honum færi á að koma auga á mistök mótherjans.  Miðvallarleikmaður þarf að hafa í huga að knattspyrnukappleikur er ekki kapphlaup!

   Þegar lið miðvallarleikmanns hefur knöttinn þarf hann að vera hreyfanlegur, bjóða sig að fá knöttinn og reyna búa til pláss með fríhlaupum, ýmist fyrir sjálfan sig eða aðra samherja.  Öll samskipti eru því afar brýn.  Þegar miðvallarleikmaður hefur knöttinn þarf hann yfirleitt að vera fljótur að hugsa.  Hans fyrsta hugsun ætti ávallt að finna samherja með sem fæstum snertingum.  Slíkt eykur hraðann í leik liðsins og gerir mótherjanum erfiðara fyrir að verjast. 

   Miðvallarleikmaður verður á sínum vallarhelmingi og á miðsvæðinu að gæta varkárni og ætti á því svæði helst aldrei að taka menn á.  Þegar knötturinn er á því svæði er brýnt að miðvallarleikmaður reyni að nota breidd vallarins og senda knöttinn út á vængina. 

   Þegar miðvallarleikmaður nálgast mark mótherjans þarf hann að vera skarpur, því þá hefur hann oft lítinn tíma og lítið rými til að athafna sig.  Heppilegast er að beita stuttum og nákvæmum sendingum og nota breidd vallarins.  Ef miðvallarleikmaður „hangir“ of mikið á knettinum, hægir það á sóknarleik liðsins og hann verður bitlaus og fyrirsjáalegur.  Flestir afburða miðvallarleikmenn hafa mikla færni í því að „sprengja“ vörn mótherjans með skjóthugsaðri og óvæntri aðgerð, ekki síst með stuttum og hnitmiðuðum sendingum.                           

 

Sóknarmenn

(miðherjar, sóknartengiliðir og útherjar)

 

Flest lið leika með tvo eða þrjá sóknarmenn.  Sóknarmenn fá iðulega mun fleiri tækifæri til að skora en aðrir leikmenn liðs.  Samvinna við aðra leikmenn, einkum miðvallarleikmenn, er sóknarmönnum afar mikilvæg, því sé hún ekki til staðar skapast ekki mörg tækifæri fyrir sóknarmenn að skora.  Staða sóknarmanns getur þó verið nokkuð mismunandi, eftir því hvaða leikkerfi leikið er og með hvaða áherslum leikið er.   

   Sóknarmaður þarf iðulega að búa til rými fyrir sig á vellinum til að fá knöttinn frá samherjum.  Þegar sóknarmaður fær knöttinn er hann því yfirleitt búinn að „slíta“ sig frá varnarmanni mótherjans.  Oft á sóknarmaður engra kosta völ að senda knöttinn aftur á samherja, þar sem þeir eru ekki búnir að koma sér í stöðu til að hægst sé að senda á þá.  Þá er afar brýnt að sóknarmaður geti skýlt knettinum með líkamanum og þannig unnið tíma, en um leið horft upp og ákveðið hvað best sé að gera, þ. e. að finna samherja eða taka varnarmanninn á. 

   Þegar sóknarmaður færir knöttinn fram á við, er best að hafa knöttinn í sem minnstri fjarlægð, en það er gert með öruggu knattraki.  Gerir það varnarmanninum síður kleift að tækla.  Sóknarmaður á að halda höfðinu uppi og reyna að hafa jaðarsjónsvið sem mest, þannig að mótherjinn nái síður að koma honum að óvörum.  Með þessu getur sóknarmaðurinn skeiðað í átt að varnarmanni mótherjans, gagngert til að taka hann á (með gabbhreyfingu eða snöggri hraðabreytingu), eða sent á samherja.  Oft getur enn fremur verið heppilegt fyrir sóknarmann að reyna að færa knöttinn frá varnarmanni og á það svæði sem er autt og þannig fengið meiri tíma til að hugsa hvað gera skuli næst.

   Þegar sóknarmaður rekur knöttinn áfram og enginn varnarmaður er nálægur er tækifæri fyrir hann að nota hraðann, þ. e. að rekja knöttinn þannig að honum sé spyrnt allnokkra metra fram á við, nokkuð lengra en í hefðbundnu knattraki.  Þegar sóknarmaður nálgast markið á hann ávallt að horfa á markið og sjá stöðu markvarðarins, áður en hann tekur ákvörðun um hvort hann eigi að skjóta á markið eða reyna taka markvörðinn á. 

   Þegar sóknarmaður er með knöttinn inni í eða í námunda við vítateiginn, ætti hann að reyna skot, svo fremi sem einhver samherja hans er ekki betri stöðu.  Þegar sóknarmaður er hins vegar án knattar á sama svæði, og lið hans hefur knöttinn, á hann að vera eins mikið hreyfanlegur og hann getur, gagngert til að búa sér til svæði sem hægt er að senda á, t. d. með einföldu veggspili.  Enn fremur getur hann með hreyfanleika sínum búið til svæði fyrir aðra samherja.  Sóknarmaður ætti helst aldrei, ætli hann sér að fá knöttinn, að hlaupa frá samherjum sínum, heldur í áttina að þeim.  Hann ætti því ekki að stóla um of á langar stungusendingar, nema vörn mótherjanna sé staðsett framarlega á vellinum og/eða sé flöt.  Fríhlaup sóknarmanns eiga ekki aðeins að vera fram og aftur, heldur ekki síður þvert og skáhallt á völlinn.  Með slíkum hlaupum notar sóknarmaðurinn eins mikið rými vallarins og mögulegt er, enda eru sóknarmenn iðulega þeir sem minnst rými hafa og minnstan tíma fá með knöttinn.  Varnarmönnum þykir ávallt erfitt að glíma við hreyfanlega sóknarmenn, ekki síst þegar sóknarmenn hafa færni í því að tímasetja hlaup sín vel.  Með hreyfanleikanum einum getur sóknarmaður skapað usla og hættu í vörn mótherjans.  Slíkur sóknarmaður er ávallt „líklegur“!            

   Besta aðferðin við að sækja á mark mótherjanna er að beita stuttum og nákvæmum innanfótarsendingum og reyna halda knettinum innan liðs.  Er það mun vænlegra til árangurs en að beita í sífellu löngum sendingum.  Grundvallaratriði hjá sóknarmanni þegar lið hans hefur knöttinn eru fríhlaup, því með þeim gefur sóknarmaður samherjum sínum tækifæri á að senda á hann.

   Sóknarmaður þarf að geta skallað knöttinn, en í nútímaknattspyrnu eru mörg mörk skorðuð með þeim hætti.  Tímasetning og skallatækni eru því sóknarmanni nauðsynleg. 

   Sóknarmaður á enn fremur að geta varist.  Hann á að vera undir það búinn að geta varist alls staðar á vellinum, ekki síst á hans eigin vallarhelmingi.  Sóknarmaðurinn ætti ávallt að hafa í huga að þegar lið hans hefur ekki knöttinn þá er hann varnarmaður.  Hann þarf því að vera reiðubúinn að setja pressu á þann sem hefur knöttinn í liði mótherjans, þá ekki síst varnarmenn, vera eins nálægt þeim og hann getur og minnka það svæði sem þeir hafa til að athafna sig með knöttinn.  Hafa ber í huga að varnarmönnum leiðist fátt meira en duglegir sóknarmenn sem kunna að verjast.

 

Kv Freyr,Viktor og Einar

 

Æfingar til að gera heima ef þið viljið

Sælir strákar nú á þessum tímum er gott að halda sér við og mæta á Ásvelli(eða þar sem er aðstaða) til að hlaupa. Gott að hita upp með því að skokka 4-6 hringi (vera einir eða fáir saman) og taka svo spretti 70% þvert yfir völlinn ca 6 sinnum og hvíla í 1. mínútu á milli. Þeir sem vilja tækniæfingar sendi mér skilaboð 8978384 og ég sendi æfingar með myndum í símann ykkar til að bæta tæknina.

bestu kveðjur

Freyr

Kæra haukafólk

Samkvæmt tilmælum frá ÍSÍ verður gert hlé á æfingum grunn- og leikskólabarna til mánudagsins 23.mars. Haukar munu fylgja þessum tilmælum sem byggja á mati landlæknis, sóttvarnalæknis og almannavarna ríkislögreglustjóra. Þjálfarar og starfsfólk félagsins munu vinna að því að skipuleggja næstu viku með þeim hætti að æfingar geti hafist aftur að uppfylltum þeim skilyrðum sem sett eru um samkomubann. Hlutirnir eru þó fljótir að breytast, við munum fylgjast vel með og upplýsa iðkendur og forráðamenn um stöðuna hverju sinni. Hér er tilkynningin frá ÍSÍ: http://isi.is/frettir/frett/2020/03/15/Ithrottastarfid-i-samkomubanni/

Æfingar falla niður

Allar æfingar á vegum Knattspyrnufélagsins Hauka verða felldar niður um helgina.
Með vísan til stöðunnar í samfélaginu og yfirlýsinga frá yfirvöldum vegna ráðstafana gegn Kórónuveirunni hefur verið ákveðið að fella niður allar æfingar hjá félaginu nú um helgina.
Frekari upplýsingar um íþróttastarf á vegum Hauka verður kynnt eftir samráðsfund á mánudaginn.

F.h. Knattspyrnufélagsins Hauka
Samúel Guðmundsson, formaður.
Magnús Gunnarsson, framkvæmdastjóri.

Engin leikur á morgun-æfing kl 13:00

KSÍ hefur frestað öllum leikjum meðan samkomubanninu stendur.

Æfing á morgun kl 13:00

Það er æfing hjá Igor kl 11:00 fyrir þá sem hafa verið þar.