Mikilvægi sendinga

 

Mikilvægi sendinga verður aldrei nægilega ítrekað. Því nákvæmari sem sendingarnar eru, þeim mun árangursríkari og betri verður leikurinn. Mikilvægt er að sendingarnar séu auðveldar og framkvæmdar hratt og vel. Margar sendingar mistakast vegna þess að sá sem á að fá knöttinn stendur kyrr og bíður eftir því að fá boltann í stað þess að koma alltaf á móti honum.

Hvenær á að leika knettinum fram á við og hvenær til baka ?

Ef leikmaður getur leikið knettinum fram á við á hann að gera það og senda hann inn á autt svæði eða til samherja ef leikmanns er gætt rækilega og hann getur ekki leikið knettinum áfram verður hann að fá aðstoð aftanfrá.

 Sendingar á varnar og miðsvæðinu krefjast:

1. Nákvæmni
2. Einföldunar
3. Hraða

Nákvæmni:

 Sendið sem oftast beint að fótum móttakanda. Það flýtur ekki einungis fyrir heldur dregur það úr líkum þess að varnarmaðurinn nái knettinum ef gæslan er stíf.

Einfaldar sendingar: Það er mjög algengt að leikmenn reyni stöðugt að framkvæma stöðugt mjög erfiðar sendingar sem misheppnast í staðinn fyrir að senda boltan auðveldlega til næsta samherja. Einfaldar sendingar gera skila oftast mestum árangri á varnar og miðjum vellinum. Leikmenn verða að gefa sér tíma og vera þolinmóðir til þess að góður samleikur nái innan liðsins.

Hraðar sendingar:

Að vera fljótur að senda knöttin þýðir ekki ein snerting, það getur alveg eins þýtt 3 snertingar, leikmaður verður að gefa sér tíma til að horfa upp og leita færis til að senda knöttinn. Með því að leggja áherslu á eina snertingu verða leikmennirnir að vera búnir að gera sér grein fyrir leikstöðunni og ákveða hvert þeir ætla að senda knöttinn. Aðall góðra leikmanna nú til dags er að þeir geta vilt um fyrir mótherjanum og komið þeim úr jafnvægi og skapað mikla áhættu fyrir framan mark mótherjana.

Hvenær og hvar eiga leikmenn að taka áhættu og reyna það erfiða?

Á sóknarleikvellinum verða leikmenn að þora að taka áhættu með því að reyna erfið tækniatriði, sendingar, skáhlaup, einleik og hlaup inn í lítil svæði.

Til þess að það takist þurfa eftirfarandi atriði að vera í lagi:

1. Góð tækni
2. Góður skilningur
3. Sjálfstraust

Góð tækni:

 Góð tækni leikmanns þýðir að hann getur framkvæmt fjölbreyttar sendingar. Leikmaður á mun fleiri úrkosti ef hann getur sent knöttinn framhjá andstæðingi með snúningi eða spyrnt yfir hann. Þetta á sérstaklega við á sóknarsvæðinu. Nútímaknattspyrna gefur sífellt meiri kröfur um alla tækni ekki síst inn á sóknarsvæðinu.

Góður skilningur á leiknum:

Að vera glöggur í sendingarkosti inn á sóknarsvæðinu krefst nákvæmsmats á afstöðu og fjarlægð og einnig þekkingar á hæfileikum samherjana. Góður leikskilningur kemur ekki að sjálfum sér, hann næst mest með keppnislíkum æfingum.

Sjálfstraust:

 Í fyrsta lagi þarf leikmaður að gera sér grein fyrir hve hver sending krefst mikillar nákvæmni og í öðru lagi þarf hann að vega og meta tækni sína. Allir gera sín mistök sem hafa mismunandi áhrif á leikmenn.

Fjögur mikilvæg atriði sem leikmenn eiga ekki að gera:

1. Hlaupið ekki með knöttinn
2. Sendið knöttinn ekki þvert
3. Sendið ekki langar ónákvæmar vonar sendingar
4. Glatið ekki knettinum til mótherja þannig að þeir komist í meirihluta á svæðinu

 

Ekki hlaupa með knöttinn:

Aðal reglan er að rekja ekki knöttinn á varnar né miðsvæðinu. Knattrakning þýðir hægari leikur, það er erfiðara að hlaupa með knöttinn en án hans. Eftir mikið erfiði verður leikmaðurinn ónákvæmari og ef hann byrjar að rekja knöttinn er meiri hætta á því að hann haldi honum of lengi.

Ekki senda knöttinn þvert: Leikmenn taka mikla áhættu þegar þeir leika knettinum þvert, ef mótherji kemst inn í sendingu sitja tveir leikmenn eftir og andstæðingarnir komast í meirihluta.                  

 Reglan er þessi: Alls engar þversendingar á varnar og miðsvæðinu.

 

Ekki senda langar, ónákvæmar vonar sendingar:

Þessar sendingar þýða oftast að liðið tapar knettinum og mótherjarnir komast í meirihluta. Það er í lagi að senda langar sendingar ef þær eru nákvæmar og ef tímasetning er rétt.